شنبه 89 اردیبهشت 25  7:25 صبح

ای دل بنال

ای دل بنال بر دل نالان فاطمه            افغان نما ز حسرت افغان فاطمه

 

  برباد رفت غنچه ی گلزار مصطفی      برخاک خفت لاله ی بستان فاطمه

 

ابری به نوبهار نباریده  در چمن            چون بارش دو دیده ی گریان فاطمه

 

خورشید را به آتش محنت فرو نشاند      آهی که خاست از دل سوزان فاطمه

 

آگه بود ز درد غریبان ، دل غریب

واحسرتا  ز درد غریبان فاطمه

 

                                           مقتل منظوم فدایی مازندرانی

دوشنبه 88 اسفند 3  5:36 عصر

 

کلیات مقتل منظوم فدایی مازندرانی

پس از سال ها تحقیق و پژوهش کلیات مقتل بزرگ ترین مرثیه سرای روزگار قاجار میرزا محمود فدایی مازندرانی به چاپ رسیده است.این مقتل عاشورایی چند ویژگی دارد:

1) اوّلین مقتل منظوم تاریخ ادب فارسی است .

2) طولانی ترین ترکیب بند عاشورایی را با 4200 بیت در بر دارد .

3) طولانی ترین قصیده ی عاشورایی را با 6 بار تجدید مطلع در 314 بیت در خود جای داده است.

4) تنها اثری از قدما است که در سطح گسترده به نوحه و سینه زنی در قالب ها و ترجیعات روی اورده است.

5) سرشار از صور خیال عاشورایی است . زبان شعری این سراینده کاملا تصویری است .

این مقتل ارجمند را انتشارات فرتاب در تهران به تازگی  روانه ی بازار کرده است

 

جمعه 88 مهر 3  4:39 عصر

هنوز بوی کتاب تازه ی دبستان  در دوران کودکی بر آستان

جانم حس می شود.چه حسّ دل انگیزی !

که آدم را عبور می دهد از کوچه باغ حکایات رندگی  !!

 

دوشنبه 88 مرداد 26  5:25 عصر

شد مدّتی و .......

ای خوشا روزی که ما معشوق را مهمان کنیم

                                          دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم

 

تا .............

سه شنبه 87 اسفند 27  12:17 عصر

صدای پای بهار

 وقتی صدای پای بهار از آن دور دورا به گوش ِهوش آدم می رسه حال وهوای تازگی و

سرزندگی را حس  می کنه !

نوروز ، دیده بوسی ، دل پرسی و دم گرمی ، دیدوبازدید ، نشستن کنار سفره ی سین های

حلال و گشودن ‍قرآن کریم و در پی آن خواندن غزلی از حافظ ،انسان را از سرماکده ی خاک

بلند می کنه و به فراسو  ، به آن جا که دلت می خواد ، می بره .

راستی چه رازی در چشم و جان ایرانیان در آن زمان مه آلود و غبار گرفته ی تاریخ ، بوده است

که همرا با رویش و رستاخیز طبیعت ، رستن و برخاستن و پایکوبی و دست افشانی خویش را دیده اند

وآوای نشاط و خرّم دلی  سر داده اند ؟!

 

بهارا ، به آیین و خرّم بهاری

دوشنبه 87 اسفند 26  4:40 عصر

 نسیم باد نوروزی  ز  کوی یار  می آید

       از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

 

ایرانِ همیشه رخشان، آغوش گشوده است تا بهار ِدل انگیز را در گرمای

آتشکده ی بر آمده از ایمانِ نهان ِخویش ، پذبرا باشد .

نوروز باستانی ، این مرده ریگ فرهنگِ کهنِ سرزمین آزادگان و آزادیخواهان ،

بر همه ی بهاردلان و جویندگان راستی و درستی و پاک دلی فرخنده باد .

 

سرسبزترین بهار ،پیشکشتان باد

یکشنبه 87 بهمن 27  10:2 عصر

سری به مقتل فدایی مازندرانی می زنیم و

شما را با اربعینیات این مرثیه سرای بزرگ همراه و همنوا می سازیم:

زین غم همی نه دیده ی اهل جهان گریست

                  یک اربعین به ماتم او آسمان گریست

هر دل که بود از غم اوناله کرد سر

                 هرکس که بود در همه کون و مکان گریست

پشت کمان ز بار غم او گرفت خم

                نوک سنان به سوز دلش بی گمان گریست

تیر ستم نشست چو بر غنچه ی لبش

                تنها همین نه غنچه ، گل و گلستان گریست

گردون ز درد آن سر بر نیزه ، برتپید

               هامون ز زخم آن تن در خون تپان گریست

از زین فتاد قامت اکبر چو بر زمین

                آن لحظه چرخ پیر  بر آن نوجوان گریست

( جلد اول مقتل فدایی ص 141)

یکشنبه 87 بهمن 20  6:51 عصر

 باز هم از عاشورا سرود های  میرزا محمود فدایی مازندرانی بشنوید.

 

          زین عم همی نه دیده ی اهل جهان گریست

 

                                     یک اربعین به ماتم او آسمان گریست

یکشنبه 87 بهمن 6  7:56 صبح

 باز هم از عاشورا سرود های چشم نواز و تخییل پرور میرزا محمود بشنوید:

 آن گاه که حضرت ابوالفضل (ع) از شریعه ی فرات  با پیکر خونین بر می گردد .

فدایی این صحنه را این گونه به تصویر کشیده است:

می زد رکاب بر فرس و می چکید خون    

 از بازویش چو قطره ی شبنم ز شاخ یاس .

 

                                                                     باز هم در این باره ..................

سه شنبه 87 بهمن 1  5:6 عصر

اگر خیال  ما قرارباشد در بند چیزی باشد بهتر آن است که خود را به چین و شکن

واقعه ی عقل افکن و خرد آشوب عاشورا در اندازد . بیت های زیر گلچینی از

 مقتل میرزا محمود   فدایی مازندرانی   :

در تشنه لبی اهل حرم و عاشوراییان گوید:

روی چون سیب شد آبی ز تف بی آبی     همه آبی زحیات آل پیمبر تشنه

***

دیدم سپیده دم که برآمد ز گوهسار     خور با سر برهنه و با چشم اشکبار

لرزان به هر طرف نگران چشم آفتاب     چون اشهب رمیده ز میدان کارزار

***

شد چنان از تف دل کام سخنور تشنه    که ردیف سخنش آمده یک سر تشنه

خشک گردید هم از دود دل و دیده دوات    خامه با سوز رقم کرد به دفتر تشنه

***

 فرو افتادن اما م  از مر کب را چنین به تصویر  می کشد:

آسمانی به زمین خورد و زمینی لرزید    شد نگون شاه سواری ز تکاور تشنه

***

تا وقتی دیگر که خواهد آمد و..............