[ کمیل پسر زیاد گفت : امیر المؤمنین على بن ابى طالب ( ع ) دست مرا گرفت و به بیابان برد ، چون به صحرا رسید آهى دراز کشید و گفت : ] اى کمیل این دلها آوند هاست ، و بهترین آنها نگاهدارنده‏ترین آنهاست . پس آنچه تو را مى‏گویم از من به خاطر دار : مردم سه دسته‏اند : دانایى که شناساى خداست ، آموزنده‏اى که در راه رستگارى کوشاست ، و فرومایگانى رونده به چپ و راست که درهم آمیزند ، و پى هر بانگى را گیرند و با هر باد به سویى خیزند . نه از روشنى دانش فروغى یافتند و نه به سوى پناهگاهى استوار شتافتند . کمیل دانش به از مال است که دانش تو را پاسبان است و تو مال را نگهبان . مال با هزینه کردن کم آید ، و دانش با پراکنده شدن بیفزاید ، و پرورده مال با رفتن مال با تو نپاید . اى کمیل پسر زیاد شناخت دانش ، دین است که بدان گردن باید نهاد . آدمى در زندگى به دانش طاعت پروردگار آموزد و براى پس از مرگ نام نیک اندوزد ، و دانش فرمانگذارست و مال فرمانبردار . کمیل گنجوران مالها مرده‏اند گرچه زنده‏اند ، و دانشمندان چندانکه روزگار پاید ، پاینده‏اند . تن‏هاشان ناپدیدار است و نشانه‏هاشان در دلها آشکار . بدان که در اینجا [ و به سینه خود اشارت فرمود ] دانشى است انباشته ، اگر فراگیرانى براى آن مى‏یافتم . آرى یافتم آن را که تیز دریافت بود ، لیکن امین نمى‏نمود ، با دین دنیا مى‏اندوخت و به نعمت خدا بر بندگانش برترى مى‏جست ، و به حجّت علم بر دوستان خدا بزرگى مى‏فروخت . یا کسى که پیروان خداوندان دانش است ، اما در شناختن نکته‏هاى باریک آن او را نه بینش است . چون نخستین شبهت در دل وى راه یابد درماند و راه زدودن آن را یافتن نتواند . بدان که براى فرا گرفتن دانشى چنان نه این در خور است و نه آن . یا کسى که سخت در پى لذت است و رام شهوت راندن یا شیفته فراهم آوردن است و مالى را بر مال نهادن . هیچ یک از اینان اندک پاسدارى دین را نتواند و بیشتر به چارپاى چرنده ماند . مرگ دانش این است و مردن خداوندان آن چنین . بلى زمین تهى نماند از کسى که حجّت بر پاى خداست ، یا پدیدار و شناخته است و یا ترسان و پنهان از دیده‏هاست . تا حجّت خدا باطل نشود و نشانه‏هایش از میان نرود ، و اینان چندند ، و کجا جاى دارند ؟ به خدا سوگند اندک به شمارند ، و نزد خدا بزرگمقدار . خدا حجتها و نشانه‏هاى خود را به آنان نگاه مى‏دارد ، تا به همانندهاى خویشش بسپارند و در دلهاى خویشش بکارند . دانش ، نور حقیقت بینى را بر آنان تافته و آنان روح یقین را دریافته و آنچه را ناز پروردگان دشوار دیده‏اند آسان پذیرفته‏اند . و بدانچه نادانان از آن رمیده‏اند خو گرفته . و همنشین دنیایند با تن‏ها ، و جانهاشان آویزان است در ملأ اعلى . اینان خدا را در زمین او جانشینانند و مردم را به دین او مى‏خوانند . وه که چه آرزومند دیدار آنانم ؟ کمیل اگر خواهى بازگرد . [نهج البلاغه]

نوشته شده توسط:   ف - اکبری شلدره  

کهن ترین نیروگاه ایرانی پنج شنبه 90 اسفند 4  7:10 عصر

یکی از نیروگاه های بنیانی در ایران ،زبان پرتوان فارسی است . هسته ی این نیروگاه شگرف زبان، واژگان آن زبان است که ما آن را قلب هر زبان می دانیم . بنابراین ،حفظ و نکوداشت و کاربری درست کلمات زبان ملی،کمک به سرزندگی و پویا سازی قدرت و عظمت زبان است . در این میان، نقش برخی نهادهای رسمی فرهنگی – آموزشی و علمی، بسیار پر اهمیت است . غنی سازی و زایایی زبان فارسی امروز به غیرت و خودباوری و بازگشت به خویشتن ایرانیان ، به ویژه دانش آموختگان ، بازبسته است زیرا بسیار دیده ایم و شنیده ایم که برخی دانشگاه دیدگان در سخن و نوشته ی خود ، تلاش دارند تا خود را با به کارگیری واژه های بیگانه اثبات کنند، تو گویی اگر همان معنا را با الفاظ شیرین و همه کس فهم فارسی بیان کنند ، شأن خود ساخته ی علمی شان را از کف می دهند ،اما راست آن است که اینان در پس واژگان زبان بیگانه به ویژه زبان انگلیسی که امروزه چونان انگلی به جان زبان های دنیا افتاده ، سنگر گرفته اند و اگر آن سنگر و پرده برافتد، چیزی برای نمایاندن و گفتن ندارند . حال آن که اگر به هسته ی نیروگاه عظیم زبان فارسی رو بیاورند ،زیبایی و شکوه و فریبایی آن را درخواهند یافت و آن چه را در جاهای دیگر جست و جو می کردند ،نزد زبان مادری وملی خویش خواهند دید. سال ها ، دل طلب جام جم از ما می کرد          آن چه خود داشت ،ز بیگانه تمنا می کرد

کلمات کلیدی :

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کودک و زبان مادری-17 کودک و زبان مادری -16 کودک و زبان مادری-15 کودک و زبان مادری-14 کودک و زبان مادری-13 کودک و زبان مادری- 12 کودک و زبان مادری -11 کودک و زبان مادری-10 کودک و زبان مادری-9 کودک و زبان مادری-8 کودک و زبان مادری-7 کودک و زبان مادری-6 کودک و زبان مادری - 5 کودک و زبان مادری - 4 کودک و زبان مادری-3 [همه عناوین(257)][عناوین آرشیوشده]