آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه ، و غنیمتى است در میان و مصیبتها بر او پیشدستى کنان . و با هر نوشیدنى ، ناى گرفتنى است و با هر لقمه‏اى طعام در گلو ماندنى ، و بنده به نعمتى نرسد تا از نعمتى بریده نشود ، و به پیشباز روزى از زندگى خود نرود تا روزى از آنچه او راست سپرى نشود . پس ما یاران مرگیم و جانهامان نشانه مردن ، پس چسان امیدوار باشیم جاودانه به سر بردن ؟ و این شب و روز بنایى را بالا نبردند جز که در ویران کردن آن بتاختند و در پراکندند آنچه فراهم ساختند . [نهج البلاغه]

نوشته شده توسط:   ف - اکبری شلدره  

سپاس نامه ی هفدهمین جشنواره ی کتاب سال دوشنبه 89 آذر 1  8:3 صبح

کلمات کلیدی :

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کودک و زبان مادری -16 کودک و زبان مادری-15 کودک و زبان مادری-14 کودک و زبان مادری-13 کودک و زبان مادری- 12 کودک و زبان مادری -11 کودک و زبان مادری-10 کودک و زبان مادری-9 کودک و زبان مادری-8 کودک و زبان مادری-7 کودک و زبان مادری-6 کودک و زبان مادری - 5 کودک و زبان مادری - 4 کودک و زبان مادری-3 کودک و زبان مادری-2 [همه عناوین(256)][عناوین آرشیوشده]