در بخش نگاره، بــر آموزش و یادگیری نوآمــوزان، از طریق حواس پنجگانه، تأکید شــده است؛
زیرا این حسها همچون دریچهها یا جویبارانی هســتند که برای گســترش و تقویت دنیای زبــان و ذهن و قابلیتهای ادراکی،
رو به ســوی عالم درون زبان آموز و هر یادگیرنده دارند. هر کودک یا زبان آموز با پیمودن هشت گام زیر، به چنین تواناییهایی در آموزش زبان دست می یابد:
گام نخســت: پــرورش و تقویــت خوب گوش دادن، تربیت سواد شنیداری ( از راه گوش)؛
گام دوم: پرورش و تقویت خوب دیدن، تربیت سواد دیداری ( از راه چشم)؛
گام سوم: پرورش و تقویت حس بویایی، تربیت توانایی درک و تشخیص بوها ( از راه بینی)؛
گام چهارم: پــرورش و تقویت حس چشایی، تربیت ذائقه و هوشیارسازی قوه ی چشایی ( از راه چشیدن و مَزیدن)؛
گام پنجــم: پــرورش و تقویت حس لامسه، تربیت سواد بساوایی (از راه لمس پدیدهها)؛
گام ششــم: پرورش و تقویت قدرت تخیّل به کمــک ارتباط عناصر تصویری و داستان ساز ( از راه قوه ی خیال)؛
گام هفتم: پــرورش و تقویت مهارت اکتشــاف و پرسشــگری و کنجکاوی، با تأمّل در عناصر دیــداری ( از راه قوه ی تفکّر و هوش)؛
گام هشتم: پرورش و تقویتِ تواناییِ چه گفتــن، چگونه گفتن و چه هنــگام گفتــن ( از راه تعقّل و توانش های زبانی).