الف: متون خوانش پذیر؛
این گونه متن هاچند ساحت و چند صدا دارند. چندصدایی بیانگر قابلیت انعطاف و تنوّع پذیری آن است. جهان این متن ها جامعه ی باز و آزاد دارد. وجود ساحت ها و صداهای چندگانه، دیدگاه ها و افکار گوناگون را به خود فرامی خواند؛ از این رو، هرخواننده ای به فراخور سامانه ی فکری خویش با آن پیوند می یابد و با جهان آن متن، همزیست و هم صدا می شود.
متن های خوانش پذیر، فضایی مه آلود دارند؛ به همین سبب، هرکس حقیقت را در چنان فضایی می بیند و نقشی از آن را برای خویش در ذهن، تصویر می کند. به بیان دیگر، حقیقت محتوایی متن های خوانش پذیر، چونان فیل در تاریکی است و هرکس آن را بر پایه ی دامنه ی إدراکی و دریافت خویش، شناسایی و گزارش می کند.
برای نمونه، غزل های حافظ، شطحیات عارفان، آیات متشابه یا متشابهات قرآن کریم و ... را می توان در رده ی این متون جای داد.
نشانی تلگرام : @DrAkbariSheldare
