زنهار و پرهیز:
آنچه در باره ی ساخت واژه در فارسی پایه ی هفتم، گفتیم(ساده و غیرساد)؛ ره زنِ ذهن برخی از همکاران شده است؛ زیرا با اندوخته های ذهنی آنان راست نمی آید. به همین سبب، به کوتاهی آن موضوع را توضیح می دهیم:
واژه از دید ساختار برونی و ظاهری در زبان فارسی، در نگاه نخست، به دو رده بخش می شود: ساده و غیرساده( خود سه شاخه دارد) .
الف: ساده، ریخت و ساختی تک لَختی دارد؛ مانند« گُل، دل، شب، سیب، خوش».
ب: وندی، یک یا چند وند( پیش یا پس) در بافت و ساخت با واژه ی ساده همراه شده است؛مانند« گُل ها، سیبک، خوش‌تر، دانشمند».
پ: مرکّب، با هم آیی دو یا چند واژه ی ساده و آمیختن آن ها در یکدیگر؛مانند: «گل خانه، شب گرد، خوش خو».
ت: وندی- مرکّب، آمیزش واژه های مرکب با یک یا چند وند؛مانند گل خانه ای(گل+ خانه+ ای «وند نسبت»)، خوش خویی، دانش پژوه.
همکاران گرامی می بایست از دادن دانش نابایست به دانش آموزان بپرهیزند و به اهداف برنامه ی درسی وگنجایی ذهن یادگیرندگان توجّه فرمایند.
