تلاشی برای فرا رَوی
فراخواندن به کتاب و مطالعه، دعوت به سراپرده ی فرهمند فکری جهان اثر و بردن به اندرونه ی کتاب است. خوانش کتاب، کوششی برای رهایی از ایستایی و رسیدن به فربهی و زایندگی است. خوانش اثربخش، هم فکر را می پرورد و هم کتاب را با نقد و پیشنهاد درست، از کاستی‌ها و ناراستی‌ها می‌پیراید.
تازه ترین کتاب در زمینه ی« نوشتن» با نام« صداهایی برای ننوشتن، آواهایی برای نوشتن» به قلم دکتر فریدون اکبری شلدره، و با مقدمه ی استاد«بها الدین خرّمشاهی »از سوی انتشارات روزگار در تهران،منتشر شده است. در بخشی از مقدمه ی این کتاب می خوانیم:
پیش نوشته
آن‌چه پیش روی شماست؛ برآمده‌ی درنگ‌‌‌‌‌ها و خوانش‌های ما در زمینه‌ی «نوشتن» با نگرش مهارتی است. در کنار تالیف کتاب درسی «آموزش مهارت‌های نوشتاری» که کاری نوپدید و تازه‌تر از تازه است؛ پیوسته به این پرسشها و موضوع‌‌‌‌‌ها می‌اندیشیدم و ساعت‌ها ذهنم را بدان‌‌‌‌‌ها آونگ می‌کرده‌ام که:
- نوشتن چیست؟
- نوشتن، چه فرایندی دارد؟
- خاستگاه نوشتن، کجاست؟
- نوشتن، مهارت است یا هنر؟
- رویکرد شناختی به نوشتن؟
- رویکرد فرهنگی به نوشتن؟
- پیوند مغز و ذهن با نوشتن؟
- پیوند نوشتن با مهارت‌های زبانی؟
- کارکرد حس‌های برونی و حواس درونی در نوشتن؟
و هزار و یک چند و چون دیگر در قلمرو نوشتن و ساز و کارهای آموزش و فرایند یاددهی- یادگیری مهارت نوشتن که همواره دست مایه‌ی فکری و کارمایه‌ی جست و جو و خوانش‌های ما بوده‌اند.
در این نوشته، کوشیده‌ایم به این خیـزش پرسشها، از سرِ درنگ بنگریم و به تماشای جنبش فریبــای آن در دامنه‌ی ذهن بنشینیم. فراورده‌ی آن پویه‌های ذهنی، همین نگاشته‌هاست که اکنون فکر شما را از دریچه‌ی چشمانتان به خوانش خویش فراخوانده است.
نوشته‌ی ما درفشرده‌ی نگاه‌ها و نگرش‌ها و خوانش‌ها و فهمش و دریافت ماست. ما جهانِ نگارینِ پیرامون نوشتن و اندرونه‌ی آن را این گونه دیده‌ایم و نغمه‌ی نوشتنمان را این چنین گزارده‌ایم.
*این کتاب به تازگی از سوی نشر روزگار، در تهران به چاپ رسیده است.
