دوشنبه 93 خرداد 26  4:17 عصر

    یکی از تازه کاری ها و تالیف های نو در کتاب های درسی سال 1393 میهن دلبندمان،تولد فرخنده ی دو قلوهای آموزش مهارت های نوشتاری در پایه ی 7و8  دوره ی متوسطه ی اول است که گمان می کنیم کاری بدیع است و نگاه های نوی به نوشتن دارد و با آمدنش نشاطی به پیکره ی آموزش عمومی دمیده خواهد شد. در پی، برای آشنایی شما، بخشی از  مقدمه ای را که بر پیشانی  کتاب آموزش مهارت های نوشتاری پایه ی هفتم، نوشته ام؛ فرا پیش می نهم:

 «نوشتن یکی از مهارت‌های زبانی است که در پی سه مهارت دیگر(گوش دادن، سخن گفتن و خواندن) جای می‌گیرد. گوش دادن و حرف زدن را از خُردسالی به طور تدریجی و طبیعی فرا می‌گیریم؛ خواندن را پس از حضور در مدرسه و آموزش و تمرین و تکرار، می‌آموزیم؛ امّا نوشتن بعد از آشنایی با الفبا، آغاز می‌شود. به همین سبب، نوشتن و مهارت نویسندگی را نتیجه و محصول خواندن می‌دانیم.

     کتاب‌خوانی یکی از شگردها و شیوه‌های مناسب برای فرابردن و برکشیدن اندیشه و افزودن بر توانایی‌های ذهن و زبان در نوشتن است .

       اگر کشاورز با کاشت و داشت، به برآوری و خوشه زایی کشتِ خود یاری می رساند ؛ نویسنده هم با خواندن، اندیشیدن  و نوشتن، به آفرینش نوباوة فکری خود دست می‌یابد. یعنی نوشتن، فرزندِ خواندن و خوب خواندن است. هرچه بیشتر بخوانیم؛ توانایی‌های ذهن ما بیشتر نیرو می‌گیرد و کارِ نوشتن برای ما آسان‌تر می‌شود.

خواندن، بذرافکنی در پهندشتِ ذهن است. ذهن آدم بی مطالعه، به سرزمینِ بی‌حاصل می‌ماند که در آن گیاهی سبز و خرّم نمی‌روید.

      خواندن کتاب‌های خوب، برای پرورش فکر و ذهن، مانند رساندنِ آبِ زلال و گوارا به کشتزار است. کشت اگر آبیاری نشود؛ دچار خشک‌سالی و بی برگ‌و‌باری می‌شود و از بین می‌رود. هرکتاب، در حقیقت، تجربه‌ای از نوشتن را با خود به همراه دارد. خواندنِ دقیقِ کتاب‌های مناسب، می‌تواند سرمشق درست اندیشی و آسان نویسی باشد.

        سخن دیگر این که، خواست ما از خواندن، تنها روخوانی متن نوشته‌ها نیست؛ از دید ما، هرچیزی که ذهن را به درنگ وادارد و فکر را به کار اندازد؛ متن است و قابل خواندن و اندیشیدن است. به راستی، هر یک از رویدادها، متنی هستند که ذهن ما را به خوانش و تفسیر، فرا می‌خوانند. هر تصویر و نگاره‌ی نقّاشی و نگارگری، یک متن است. هنگامی که موضوع نگارش ما یک تصویر، نقاشی یا یک صحنه از رویدادهای اجتماعی باشد؛ مانند یک نوشته یا داستان، نخست بر همة اجزا، نقش‌ها و رنگ‌ها و پیکرة آن خیره می‌شویم؛ سپس در بارة نقش عناصر آن،گفت و گو  و تامّل می‌کنیم و آن چه به ذهنمان می‌آید؛ می‌نویسیم».

 

Email: akbari.sheldare@gmail.com