دگرگونه دیدن و گونه گون نوشتن
هریک از من و شما در جاهای مختلف که قرار میگیریم ؛ ممکن است نقش ها و وظیفههای متفاوتی داشته باشیم ؛ مثلا وقتی در خانه هستیم ؛ فرزندی از اعضای آن خانواده به شمار می آییم و در آن جا وظایفی داریم . اکنون که در مدرسه و کلاس هستیم ؛ نقش و تکلیف دیگری داریم . اگر در محله و کوچه ی خود باشیم ؛ در آن جا هم وظیفه ی دیگری داریم و همین طور در جاهای مختلف می بینیم که نقش و وظیفهی جدیدی خواهیم داشت . به همین سبب اگر بخواهیم چیزی در باره ی خود بنویسیم و خودمان را به کسی معرفی کینم ؛ بسته به این که از کجا آغاز کنیم ؛ نوشته ی ما متفاوت خواهد بود .
یکی دیگر از راههای بارورسازی ذهن و زبان به هنگام نویسندگی، ایجاد فرصت بیشتر برای فکر کردن است؛ اندیشیدن در باره ی یک چیز ، راه های فراوانی را در ذهن، نسبت به شناخت بهتر آن،پدید میآورد . وقتی زمان کافی برای اندیشیدن درباره ی یک موضوع داشته باشیم و از دیدگاه ها و دریچه های مختلف به یک موضوع، نگاه کنیم؛ جنبه ها و کارکردهای گوناگون یک پدیده را در نظر میگیریم . مثلا اگر موضوع نوشتن ما « کفش » باشد ؛ پس از کمی تامّل ، می توانیم قلم را بر زمین بگذاریم و ...