[ و شنید مردى دنیا را نکوهش مى‏کند فرمود : ] اى نکوهنده جهان ، فریفته به نیرنگ آن ، به ژاژهایش دلباخته و به نکوهشش پرداخته . فریفته دنیایى و سرزنشش مى‏نمایى ؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى ، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى ؟ دنیا کى سرگشته‏ات ساخت و چسان به دام فریبت انداخت ؟ با خفتنگاههاى پدرانت که پوسیدند ؟ یا با خوابگاههاى مادرانت که در خاک آرمیدند ؟ چند کس را با پنجه‏هایت تیمار داشتى ؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى ؟ بهبود آنان را خواهان بودى ، و دردشان را به پزشکان مى‏نمودى . بامدادان ، که دارویت آنان را بهبودى نداد ، و گریه‏ات آنان را سودى . بیمت آنان را فایدتى نبخشید ، و آنچه خواهانش بودى به تو نرسید ، و نه به نیرویت بیمارى از آنان دور گردید . دنیا از او برایت نمونه‏اى پرداخت ، و از هلاکتجاى وى نمودارى ساخت . دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت ، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت ، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت ، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت . مسجد محبان خداست ، و نمازگاه فرشتگان او ، و فرود آمد نگاه وحى خدا و تجارتجاى دوستان او . در آن آمرزش خدا را به دست آوردند و در آنجا بهشت را سود بردند . چه کسى دنیا را نکوهد حالى که بانگ برداشته است که جدا شدنى است ، و فریاد کرده است که ناماندنى است ، گفته است که خود خواهد مرد و از مردمش کسى جان به درنخواهد برد . با محنت خود از محنت براى آنان نمونه ساخت ، و با شادمانى‏اش آنان را به شوق شادمانى انداخت . شامگاه به سلامت گذشت و بامداد با مصیبتى جانگداز برگشت ، تا مشتاق گرداند و بترساند ، و بیم دهد و بپرهیزاند . پس مردمى در بامداد پشیمانى بد گوى او بودند و مردمى روز رستاخیز او را ستودند . دنیا به یادشان آورد ، و یادآور شدند . با آنان سخن گفت و گفته او را راست داشتند . و پندشان داد ، و از پند او بهره برداشتند . [نهج البلاغه]

نوشته شده توسط:   ف - اکبری شلدره  

فاطمیه شنبه 89 اردیبهشت 25  7:25 صبح

ای دل بنال ای دل بنال بر دل نالان فاطمه            افغان نما ز حسرت افغان فاطمه     برباد رفت غنچه ی گلزار مصطفی      برخاک خفت لاله ی بستان فاطمه   ابری به نوبهار نباریده  در چمن            چون بارش دو دیده ی گریان فاطمه   خورشید را به آتش محنت فرو نشاند      آهی که خاست از دل سوزان فاطمه   آگه بود ز درد غریبان ، دل غریب واحسرتا  ز درد غریبان فاطمه                                              مقتل منظوم فدایی مازندرانی

کلمات کلیدی : مقتل، فدایی مازندرانی، شعر فاطمی

نظرات شما ()

نوشته شده توسط:   ف - اکبری شلدره  

اربعین سرود یکشنبه 87 بهمن 27  10:2 عصر

سری به مقتل فدایی مازندرانی می زنیم و شما را با اربعینیات این مرثیه سرای بزرگ همراه و همنوا می سازیم: زین غم همی نه دیده ی اهل جهان گریست                   یک اربعین به ماتم او آسمان گریست هر دل که بود از غم اوناله کرد سر                  هرکس که بود در همه کون و مکان گریست پشت کمان ز بار غم او گرفت خم                 نوک سنان به سوز دلش بی گمان گریست تیر ستم نشست چو بر غنچه ی لبش                 تنها همین نه غنچه ، گل و گلستان گریست گردون ز درد آن سر بر نیزه ، برتپید                هامون ز زخم آن تن در خون تپان گریست از زین فتاد قامت اکبر چو بر زمین                 آن لحظه چرخ پیر  بر آن نوجوان گریست ( جلد اول مقتل فدایی ص 141)

کلمات کلیدی : فدایی ، اربعین، مقتل

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کودک و زبان مادری- 12 کودک و زبان مادری -11 کودک و زبان مادری-10 کودک و زبان مادری-9 کودک و زبان مادری-8 کودک و زبان مادری-7 کودک و زبان مادری-6 کودک و زبان مادری - 5 کودک و زبان مادری - 4 کودک و زبان مادری-3 کودک و زبان مادری-2 کودک و زبان مادری -1 زبان، شاهراه رسیدن به جهان نور و روشنایی و علم کالبد شکافی رمان «ملت عشق» نمایی از درون [همه عناوین(252)][عناوین آرشیوشده]