خانواده، زبان، گویش و لهجه
لهجه به شکلهای آوایی و نشانههای مختلف تلفظ بومی و محلی کاربرد یک زبان گفته میشود؛
مانند تفاوتهای گفتاری در فارسی سخن گفتن یک نفر تهرانی، مازندرانی، اصفهانی، شــیرازی، کرمانی، گیلانی و ،...؛
«هر لهجه، گونههای زبانی فراوانی دارد که به شــغل، تحصیل، سن و جنس گویشور وابسته است.
برای ِ مثال، یک اصفهانی تحصیلکرده با یک بیسواد اصفهانــی، تفاوت لهجــه دارد و یــا یک جوان اصفهانی در مقابل افراد همسن،
لهجه ی متفاوتی دارد. شغل و جنس نیز در ایجاد گونه های زبانی تأثیر می گذارد». (کلباسی، 1370) »