نوروز، خیزش دل ها و رستاخیز طبیعت
بهار که از راه می رسد ، طبیعت مرده ، از خاک سربرمی آورد؛ تروتازه می شود و می شکوفد .از این رو ، بهار ، رستخیز طبیعت است .
نوروز هم که می آید ؛ دل ها خوی خاکناکی را رها می کنند و از خاک تیره ، کنده می شوند .خداخوی و مهرجوی شده ، فرخندگی را پیشه می سازند.
نوروز ، پیشاهنگ بهار فرخ روی و مهرآور است .
اما، نخستین بهار بی پدری ما همراه و همزاد با ایام فاطمی شده است . یادشان تا هماره جاودان باد .
بهار آمد و در زد ؛ ولی نبودی تو / پرنده آمد و پر زد ؛ولی نبودی تو !
« بهار بهار
صدا همون صدا بود
صدای شاخه ها و ریشه ها بود
بهار بهار
چه اسم آشنایی ؟
صدات میاد ... اما خودت کجایی ؟
وابکنیم پنجره ها رو ، یا نه ؟
تازه کنیم خاطره ها رو ، یا نه ؟ »